Liseyi bitirdiğim gün bana üniversiteyi Çin’de okuyacaksın diyen anneme ve babama teşekkür ediyorum(tabii onlar Çin’de 10 gün geçirmiş olmasalar belki de bunu düşünmek cesaretini göstermezlerdi ve babam hala Çinliler ile bizim Anadolu insanımızın ne kadar birbirine benzediğini söyler,ve laf aramızda başta karşı çıkmama rağmen babam haklıymış).

Ve buraya gelmemde her türlü maddi kaygıdan uzak desteğini gördüğüm ve sadece göndermekle kalmayıp buraya geldiğim ilk günden itibaren herşeyimle ilgilenen Çin Kültür Merkezi’ne teşekkür ederim.

Ve kendime teşekkür ederim,bu cesareti gösterdiğim için(18 yaşında ailemden ve sevdiklerimden 10000 km uzakta ve bambaşka bir dünyada).

4 aydır buradayım.Çince gözümde büyüttüğüm gibi zor bir dil değilmiş.Konuşması kolay ama yazması oldukça zor. Bir karakteri 1 sayfa yazıp 1 gün sonra unuttuğunuz olabiliyor.Ama bir süre sonra alışmaya başlıyorsunuz.Çince karakterlere alıştıktan sonra okuması çok zevkli oluyor.Çünkü alıştığımız bir yazı değil.Çizgilerden oluşan resimli bir yazı.Ama kolayı zaten herkes yapar.Ama hedefim olan üniversiteyi burada okumanın temellerini attığımı görüyorum her gün geçtikçe ve yeni dünyanın bana açtığı ufuğu.

Ama şunu da gördüm ben,hedefi olmayan ve bunun için emek vermeyi göze almayan buraya gelmesin,daha doğrusu hiçbir yere gitmesin ve burada kendisini olduğu kadar ülkemizi temsil ettiğini unutmasın.Çin’in kendine özgü kuralları olduğunu bilsin,ama bu kurallara uyduğu sürece dünyada hiçbir ülkede bulamayacağı kapıların kendine açılacağını da bilsin.

İlk geldiğim günlerde biraz zorlanmıştım.Bambaşka bir yer Çin. Kültürüyle, yemeğiyle,insanları ile.Ama zamanla alıştım.Pekin tam bir öğrenci şehri.Ayrıca 2008 olimpiyatlarına da hazırlanıyorlar.Anlatılacak gibi değil görmek gerek hazırlıkları.

Çinde ilk fark ettiğim şey işini severek yapan insanlar…ve tabii başarı bununla birlikte geliyor.Ben de artık buradaki yolumda severek yürüyorum.Hedefim,bu yıl dil okulunu bitirip,önümüzdeki senede Çin Kültür Merkezi’nin desteği ile akademiye başlamak.

 

Ne demiş konfiçyus….”bin kilometrelik yol bir adımla başlar”…babam söylerdi de inanmazdım,ama doğruymuş ,o bir adım 10000 kilometre ileride olsa da.
Şansımı değiştiren herkese bin teşekkür……………………………………………

 

Ben Yuşa TOPÇU,
 

İstanbul Teknik Üniversitesi Maden Mühendisliği bölümünde okumaktayım. Çinceyi öğrenme nedenim ileride mermer sektöründe Çinli iş adamları ile daha iyi ilişki kurabilmek.
 

Lotustan memnunum. Şöyle ki buradaki herkes samimi ve iç içe eğlencede bolJ Öğretmenler Çinli lakin çok iyi Türkçe biliyorlar. Hatta bazı hocalarımız Atasözlerimizi bile kullanıyorlar. Etkinliği eksik etmeyen bir kurumda bulunuyorum bundan da hoşnutum. En önemlisi de Çince klubünde tiyatrocu olarak çeşitli oyunlar çıkarmaktayız.
 

Merhabalar,
Ben Fatma CANTÜRK, İstanbul Üniversitesi Latin edebiyatı öğrencisiyim. İnsan neyi sever ise onun için o en kolaydır ya. Benim içinde Çince öğrenmek mükemmel bir şey hele ki ,LOTUS Eğitimde öğrenmek bu işi daha da zevkli hale getiriyor. İçten, samimi, güleryüzlü, neşeli, bol kahkahalı bir ortamda kim istemez öğrenmek?

Birde Chen Laoshı öğretiyorsa :D iyi ki varsınız LOTUS sizinle olduğum için ben çok mutluyum Allah ayırmasın.
 

Lotus Çin Eğitim Hizmetleri'nde ki ilk dersime gelirken, biraz tereddütlerim vardı. Çünkü ; Çince hem dilbilgisi bakımından daha da önemlisi yazı dili bakımından Türkçe’ye çok uzaktı ve çoğu Türk için öğrenilmesi zor gözüküyordu.
 
 

Fakat; iyi derecede Türkçe bilen Çinli öğretmenlerimiz sayesinde Çince benim gözümde zor olmaktan çıkmakla kalmayıp, en sevdiğim  dil haline geldi. Dersler çok eğlenceli geçiyor ve isteyen kişiler dersten sonra diğer Çinliler ile pratik yapabiliyorlar. 
 
 

Bana göre; Çince ileride herkese avantaj sağlayacak bir dil Lotus’a ve Çince’yi sevdiren öğretmenlerime çok teşekkür ederim.
 
 
 

Ben Piraye Güngor, 60 yaşındayım. Çok cici bir Çinli gelinim var, Oğlum ile 2009 Kasim ayında yurt dışında evlendiler, Turkiye'de de 2010 Haziran ayında düğün yemeği ile ailelerin tanışması yapıldı.
 

Bu nedenle düğün oncesi Çince öğrenmeye karar verdim, çünkü gelinimin annesi İngilizce bilmiyordu, çok az da olsa onu karşılarken kendi dilinde birşeyler söylemem hoşuna gider diye düşündüm.
 
 

Böylece, Çin Eğitim Hizmetleri'nden, 3 aylık kursa devam ettim. Çince oldukca zor bir lisan, kısa surede tabiki süper konuşamaz insan ,ama benim için yeterli oldu. Gelinimin ailesi geldiğinde onları kendi dilleri ile karşılayabildim. Basit cümle ve kelimeler ile birbirimizle anlaşabildik, zorluk çektiğimiz zamanda gelinim ve onların tarafındaki İngilizce bilenlerden yardım aldık. Dünürüm ve ailesi çok mutlu oldular,
 

Türkiye'den ayrılırken duygu dolu anlar yaşadık. Hem benim için hemde Çinli akrabalarım için güzel bir deneyim oldu.